User:Harithvh/sandbox

From Wikipedia, the free encyclopedia

History[edit]

History up to 18th century[edit]

ടോക്കിയോ സർവകലാശാലയുടെ ശേഖരത്തിലുള്ള ചൈനീസ് ചരിത്രാത്മക നോവലായ സെൕതാൻ യൻയിയുടെ അച്ചടി പതിപ്പിൽ നിന്നുള്ള ഒരു പുറത്തിന്റെ പകർപ്പ്.

ചരിത്രാത്മക ഗദ്യകഥാസാഹിത്യത്തിന് ലോക സാഹിത്യത്തിൽ ഒരു നീണ്ട പാരമ്പര്യമുണ്ട്. ചൈനീസ് നോവൽസാഹിത്യത്തിലെ നാല് ക്ലാസിക്കുകളിൽ മൂന്നെണ്ണം വിദൂര ഭൂതകാലത്തിലാണ് രചിക്കപ്പെട്ടത്: ഷി നൈയാന്റെ 14-ആം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഷെൕഹു ച്വാൻ പന്ത്രണ്ടാം നൂറ്റാണ്ടിലെ നിയമവിരുദ്ധരെക്കുറിച്ചാണ്; ലൊഓഗ്വൻചോങിന്റെ പതിനാലാം നൂറ്റാണ്ടിലെ സൻഗോ യൻയി ഹാൻ രാജവംശത്തെ അവസാനിപ്പിച്ച മൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ യുദ്ധങ്ങളെക്കുറിച്ചാണ്; ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ബുദ്ധമത തീർഥാടകനായ സുവാൻസാങ്ങിനെ സംബന്ധിച്ചുള്ളതാണ് വു ചെഹ്ങെനിന്റെ പതിനാറാം നൂറ്റാണ്ടിലെ സിയോചി.[1] ഇവ കൂടാതെ, ചൈനീസ് ചരിത്രത്തിലെ മിങ്, ചിങ് കാലഘട്ടങ്ങളിലെ സാഹിത്യ വട്ടാരങ്ങളിൽ പ്രചാരം നേടിയ ചരിത്രാത്മക നോവലുകളായ ഫെങ്മെലോങ് രചിച്ച ദൊങ്ചോ ലിയെ ഗുൊഛി,[A] ചു റെൻ ഹുോ രചിച്ച സെൕതാൻ യൻയി,[B] സിയൊങ് ദാമു രചിച്ച ല്യങ് സൊങ് നൻപെൕ ഛി ച്വാൻ,[C] എന്നിവയോടൊപ്പം സെൻ കൻ ശിതെഁ,[D] യാങ്എർ സെങ് രചിച്ച ദൊങ്സി ജിൻ യൻയി,[E] ചാൕ ചിയൻ, ജിൻ ഫെങ് എന്നിവർ രചിച്ച ഷുോ യെ ച്വൻ ശ്വാൻ[F] മുതലായവ അടങ്ങിയ ശേഖരവുമുണ്ട്.

ക്ലാസിക്കൽ കാലഘട്ടത്തിലെ ഗ്രീക്ക് നോവലെഴുത്തുകാർ പഴകാല സ്ഥലങ്ങൾ പിന്നെ ആളുകൾ എന്നിവയെക്കുറിച്ച് നോവലുകൾ എഴുതാൻ വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നതായി നിരീക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു.[2] ഇലിയാഡ എന്ന ഗ്രീൿ സാഹിത്യ കൃതി പൊതുവെ ഇതിഹാസകാവ്യമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നുവെങ്കിലും, ചരിത്രപരമായ സംഭവങ്ങളെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിനാൽ ചരിത്രപരമായ ഫിക്ഷൻ എന്നും വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.[3] പിയർ വിദാ-നക്ക്വെ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നത്, ടിമേയസ്, ക്രിറ്റിയാസ് എന്നീ സംഭാഷണ സാഹിത്യങ്ങളിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന അറ്റ്ലാന്റിസ് ഐതിഹ്യവിവരണങ്ങളിലൂടെയാണ് പ്ലേറ്റോ ചരിത്രാത്മക നോവലിന് അടിത്തറയിട്ടതെന്നാണ്.[4] 1021-ന് മുമ്പ് എഴുതപ്പെട്ട ഗെൻജിമൊണോഗാതാരി എന്ന നോവലിൽ കൃതിയുടെ കാലഘട്ടത്തിന് ഒരു നൂറ്റാണ്ട് മുമ്പുള്ള ജാപ്പനീസ് സ്നേഹവ്യവഹാര ജീവിതത്തിന്റെ സാങ്കൽപ്പിക വിവരണത്തിലൂടെ അതിന്റെ രചയിതാവ് തന്റെ കൃതിക്ക് ചരിത്രത്തിന്റെ പൂർണ്ണവും യഥാർത്ഥവുമായ രൂപം അവതരിപ്പിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തുന്നു.[5]

One of the early examples of the historical novel in Europe is La Princesse de Clèves, a French novel published anonymously in March 1678. It is regarded by many as the beginning of the modern tradition of the psychological novel and as a great work. Its author generally is held to be Madame de La Fayette. The action takes place between October 1558 and November 1559 at the royal court of Henry II of France. The novel recreates that era with remarkable precision. Nearly every character – except the heroine – is a historical figure. Events and intrigues unfold with great faithfulness to documentary records. In the United Kingdom, the historical novel "appears to have developed" from La Princesse de Clèves, "and then via the Gothic novel".[6] Another early example is The Unfortunate Traveller by Thomas Nashe, published in 1594 and set during the reign of King Henry VIII.[7]

യൂറോപ്പിലെ ചരിത്ര നോവലിന്റെ ആദ്യകാല ഉദാഹരണങ്ങളിലൊന്നാണ് 1678 മാർച്ചിൽ അജ്ഞാതമായി പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഒരു ഫ്രഞ്ച് നോവലായ ലാ പ്രിൻസെസ് ഡി ക്ലീവ്സ് . മനഃശാസ്ത്ര നോവലിന്റെ ആധുനിക പാരമ്പര്യത്തിന്റെ തുടക്കമായും ഒരു മഹത്തായ കൃതിയായും പലരും ഇതിനെ കണക്കാക്കുന്നു. ഇതിന്റെ രചയിതാവ് പൊതുവെ മാഡം ഡി ലാ ഫയെറ്റ് ആണെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു . 1558 ഒക്‌ടോബറിനും 1559 നവംബറിനുമിടയിൽ ഫ്രാൻസിലെ ഹെൻറി രണ്ടാമന്റെ രാജകീയ കോടതിയിലാണ് ഈ നടപടി നടക്കുന്നത്. ആ കാലഘട്ടത്തെ ശ്രദ്ധേയമായ കൃത്യതയോടെ നോവൽ പുനഃസൃഷ്ടിക്കുന്നു. മിക്കവാറും എല്ലാ കഥാപാത്രങ്ങളും - നായിക ഒഴികെ - ഒരു ചരിത്ര വ്യക്തിയാണ്. ഡോക്യുമെന്ററി റെക്കോർഡുകളോടുള്ള വലിയ വിശ്വസ്തതയോടെ സംഭവങ്ങളും ഗൂഢാലോചനകളും വികസിക്കുന്നു. യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡത്തിൽ, ചരിത്ര നോവൽ ലാ പ്രിൻസെസ് ഡി ക്ലീവ്സിൽ നിന്ന് "വികസിച്ചതായി തോന്നുന്നു" , "പിന്നെ ഗോതിക് നോവൽ വഴി ". [13] മറ്റൊരു ആദ്യകാല ഉദാഹരണം , 1594-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചതും ഹെൻറി എട്ടാമൻ രാജാവിന്റെ കാലത്ത് ആരംഭിച്ചതുമായ തോമസ് നാഷിന്റെ ദ അൺഫോർചുനേറ്റ് ട്രാവലർ ആണ് . [14]

19th century[edit]

War and Peace by Leo Tolstoy, published 1869 and set 60 years before

Historical fiction rose to prominence in Europe during the early 19th century as part of the Romantic reaction to the Enlightenment, especially through the influence of the Scottish writer Sir Walter Scott, whose works were immensely popular throughout Europe. Among his early European followers we can find Willibald Alexis, Theodor Fontane, Bernhard Severin Ingemann, Miklós Jósika, Mór Jókai, Jakob van Lennep, Demetrius Bikelos, Enrique Gil y Carrasco, Carl Jonas Love Almqvist, Victor Rydberg, Andreas Munch, Alessandro Manzoni, Alfred de Vigny, Honoré de Balzac or Prosper Mérimée.[8][9][10][11][12] Jane Porter's 1803 novel Thaddeus of Warsaw is one of the earliest examples of the historical novel in English and went through at least 84 editions,[13] including translation into French and German.[14][15][16] The first true historical novel in English was in fact Maria Edgeworth's Castle Rackrent (1800).[17]

In the 20th century György Lukács argued that Scott was the first fiction writer who saw history not just as a convenient frame in which to stage a contemporary narrative, but rather as a distinct social and cultural setting.[18] Scott's Scottish novels such as Waverley (1814) and Rob Roy (1817) focused upon a middling character who sits at the intersection of various social groups in order to explore the development of society through conflict.[19] Ivanhoe (1820) gained credit for renewing interest in the Middle Ages.

Many well-known writers from the United Kingdom published historical novels in the mid 19th century, the most notable include Thackeray's Vanity Fair, Charles Dickens's A Tale of Two Cities, George Eliot's Romola, and Charles Kingsley's Westward Ho! and Hereward the Wake. The Trumpet-Major (1880) is Thomas Hardy's only historical novel, and is set in Weymouth during the Napoleonic wars,[20] when the town was then anxious about the possibility of invasion by Napoleon.[21]

In the United States, James Fenimore Cooper was a prominent author of historical novels who was influenced by Scott.[22] His most famous novel is The Last of the Mohicans: A Narrative of 1757 (1826), the second book of the Leatherstocking Tales pentalogy.[23] The Last of the Mohicans is set in 1757, during the French and Indian War (the Seven Years' War), when France and Great Britain battled for control of North America. Cooper's chief rival,[24] John Neal, wrote Rachel Dyer (1828), the first bound novel about the 17th-century Salem witch trials.[25] Rachel Dyer also influenced future American fiction set in this period, like The Scarlet Letter (1850) by Nathaniel Hawthorne[26] which is one of the most famous 19th-century American historical novels.[27] Set in 17th-century Puritan Boston, Massachusetts during the years 1642 to 1649, it tells the story of Hester Prynne, who conceives a daughter through an affair and struggles to create a new life of repentance and dignity. In French literature, the most prominent inheritor of Scott's style of the historical novel was Balzac.[28] In 1829 Balzac published Les Chouans, a historical work in the manner of Sir Walter Scott.[29] This was subsequently incorporated into La Comédie Humaine. The bulk of La Comédie Humaine, however, takes place during the Bourbon Restoration and the July Monarchy, though there are several novels which take place during the French Revolution and others which take place of in the Middle Ages or the Renaissance, including About Catherine de Medici and The Elixir of Long Life.

Notre-Dame de Paris. 1482, Victor Hugo (1831)

Victor Hugo's The Hunchback of Notre Dame (1831) furnishes another 19th-century example of the romantic-historical novel. Victor Hugo began writing The Hunchback of Notre-Dame in 1829, largely to make his contemporaries more aware of the value of the Gothic architecture, which was neglected and often destroyed to be replaced by new buildings, or defaced by replacement of parts of buildings in a newer style.[30] The action takes place in 1482 and the title refers to the Notre Dame Cathedral in Paris, on which the story is centered. Alexandre Dumas also wrote several popular historical fiction novels, including The Count of Monte Cristo and The Three Musketeers. George Saintsbury stated: "Monte Cristo is said to have been at its first appearance, and for some time subsequently, the most popular book in Europe."[31] This popularity has extended into modern times as well. The book was "translated into virtually all modern languages and has never been out of print in most of them. There have been at least twenty-nine motion pictures based on it ... as well as several television series, and many movies [have] worked the name 'Monte Cristo' into their titles."[32]

Tolstoy's War and Peace offers an example of 19th-century historical fiction used to critique contemporary history. Tolstoy read the standard histories available in Russian and French about the Napoleonic Wars, and used the novel to challenge those historical approaches. At the start of the novel's third volume, he describes his work as blurring the line between fiction and history, in order to get closer to the truth.[33] The novel is set 60 years before it was composed, and alongside researching the war through primary and secondary sources, he spoke with people who had lived through war during the French invasion of Russia in 1812; thus, the book is also, in part, ethnography fictionalized.[33]

The Charterhouse of Parma by Marie-Henri Beyle (Stendhal) is an epic retelling of the story of an Italian nobleman who lives through the Napoleonic period in Italian history. It includes a description of the Battle of Waterloo by the principal character. Stendhal fought with Napoleon and participated in the French invasion of Russia.

The Betrothed (1827) by Alessandro Manzoni has been called the most famous and widely read novel of the Italian language.[34] The Betrothed was inspired by Walter Scott's Ivanhoe but, compared to its model, shows some innovations (two members of the lower class as principal characters, the past described without romantic idealization, an explicitly Christian message), somehow forerunning the realistic novel of the following decades.[35] Set in northern Italy in 1628, during the oppressive years under Spanish rule, it is sometimes seen as a veiled attack on Austria, which controlled the region at the time the novel was written.

The critical and popular success of The Betrothed gave rise to a crowd of imitations and, in the age of unification, almost every Italian writer tried his hand at the genre; novels now almost forgotten, like Marco Visconti by Tommaso Grossi (Manzoni's best friend) or Ettore Fieramosca by Massimo D'Azeglio (Manzoni's son-in-law), were the best-sellers of their time. Many of these authors (like Niccolò Tommaseo, Francesco Domenico Guerrazzi and D'Azeglio himself) were patriots and politicians too, and in their novels, the veiled politic message of Manzoni became explicit (the hero of Ettore Fieramosca fights to defend the honor of the Italian soldiers, mocked by some arrogant Frenchmen). In them, the narrative talent not equaled the patriotic passion, and their novels, full of rhetoric and melodramatic excesses, are today barely readable as historical documents. A significant exception is The Confessions of an Italian by Ippolito Nievo, an epic about the Venetian republic's fall and the Napoleonic age, told with satiric irony and youthful brio (Nievo wrote it when he was 26 years old).

In Arabic literature, the Lebanese writer Jurji Zaydan (1861–1914) was the most prolific novelist of this genre. He wrote 23 historical novels between 1889–1914. His novels played an important in shaping the collective consciousness of modern Arabs during the Nahda period and educated them about their history. The Fleeing Mamluk (1891), The Captive of the Mahdi Pretender (1892), and Virgin of Quraish (1899) are some of his nineteenth-century historical novels.

ചരിത്രം[edit]

പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ട് വരെയുള്ള ചരിത്രം[edit]

യൂറോപ്പിലെ ചരിത്ര നോവലിന്റെ ആദ്യകാല ഉദാഹരണങ്ങളിലൊന്നാണ് 1678 മാർച്ചിൽ അജ്ഞാതമായി പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഒരു ഫ്രഞ്ച് നോവലായ ലാ പ്രിൻസെസ് ഡി ക്ലീവ്സ് . മനഃശാസ്ത്ര നോവലിന്റെ ആധുനിക പാരമ്പര്യത്തിന്റെ തുടക്കമായും ഒരു മഹത്തായ കൃതിയായും പലരും ഇതിനെ കണക്കാക്കുന്നു. ഇതിന്റെ രചയിതാവ് പൊതുവെ മാഡം ഡി ലാ ഫയെറ്റ് ആണെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു . 1558 ഒക്‌ടോബറിനും 1559 നവംബറിനുമിടയിൽ ഫ്രാൻസിലെ ഹെൻറി രണ്ടാമന്റെ രാജകീയ കോടതിയിലാണ് ഈ നടപടി നടക്കുന്നത്. ആ കാലഘട്ടത്തെ ശ്രദ്ധേയമായ കൃത്യതയോടെ നോവൽ പുനഃസൃഷ്ടിക്കുന്നു. മിക്കവാറും എല്ലാ കഥാപാത്രങ്ങളും - നായിക ഒഴികെ - ഒരു ചരിത്ര വ്യക്തിയാണ്. ഡോക്യുമെന്ററി റെക്കോർഡുകളോടുള്ള വലിയ വിശ്വസ്തതയോടെ സംഭവങ്ങളും ഗൂഢാലോചനകളും വികസിക്കുന്നു. യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡത്തിൽ, ചരിത്ര നോവൽ ലാ പ്രിൻസെസ് ഡി ക്ലീവ്സിൽ നിന്ന് "വികസിച്ചതായി തോന്നുന്നു" , "പിന്നെ ഗോതിക് നോവൽ വഴി ". [13] മറ്റൊരു ആദ്യകാല ഉദാഹരണം , 1594-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചതും ഹെൻറി എട്ടാമൻ രാജാവിന്റെ കാലത്ത് ആരംഭിച്ചതുമായ തോമസ് നാഷിന്റെ ദ അൺഫോർചുനേറ്റ് ട്രാവലർ ആണ് . [14]

19-ആം നൂറ്റാണ്ട്[edit]

19-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ, ജ്ഞാനോദയത്തോടുള്ള കാല്പനിക പ്രതികരണത്തിന്റെ ഭാഗമായി, പ്രത്യേകിച്ച് സ്കോട്ടിഷ് എഴുത്തുകാരനായ സർ വാൾട്ടർ സ്കോട്ടിന്റെ സ്വാധീനത്താൽ , യൂറോപ്പിൽ ഉടനീളം വളരെ പ്രചാരം നേടിയ ചരിത്രപരമായ ഫിക്ഷൻ യൂറോപ്പിൽ പ്രാധാന്യം നേടി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യകാല യൂറോപ്യൻ അനുയായികളിൽ നമുക്ക് വില്ലിബാൾഡ് അലക്സിസ് , തിയോഡോർ ഫോണ്ടെയ്ൻ , ബെർൺഹാർഡ് സെവെറിൻ ഇംഗേമാൻ , മിക്ലോസ് ജോസിക്ക , മോർ ജോക്കായ് , ജേക്കബ് വാൻ ലെനെപ് , ഡിമെട്രിയസ് ബൈക്കലോസ് , എൻറിക് ഗിൽ വൈ കരാസ്കോ , വിബർ ജോനാസ് , ആൽംക് ജോനാസ് , ആൽംക് ജോനാസ് , ലവ് എന്നിവരെ കാണാം . ആൻഡ്രോ മാൻസോണി , ആൽഫ്രഡ് ഡി വിഗ്നി , ഹോണറെ ഡി ബൽസാക്ക് അല്ലെങ്കിൽ പ്രോസ്പർ മെറിമി . [15] [16] [17] [18] [19] ജെയിൻ പോർട്ടറുടെ 1803-ലെ നോവൽ തദ്ദ്യൂസ് ഓഫ് വാർസോ ഇംഗ്ലീഷിലെ ചരിത്ര നോവലിന്റെ ആദ്യകാല ഉദാഹരണങ്ങളിലൊന്നാണ്, കൂടാതെ വിവർത്തനം ഉൾപ്പെടെ 84 പതിപ്പുകളെങ്കിലും കടന്നുപോയി. ഫ്രഞ്ച്, ജർമ്മൻ. [21] [22] [23] ഇംഗ്ലീഷിലെ ആദ്യത്തെ യഥാർത്ഥ ചരിത്ര നോവൽ യഥാർത്ഥത്തിൽ മരിയ എഡ്ജ്വർത്തിന്റെ കാസിൽ റാക്രന്റ് (1800) ആയിരുന്നു. [24]

20-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഗയോർഗി ലൂക്കാക്‌സ് വാദിച്ചത്, ചരിത്രത്തെ ഒരു സമകാലിക ആഖ്യാനം അവതരിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള സൗകര്യപ്രദമായ ഒരു ചട്ടക്കൂടായി മാത്രമല്ല, മറിച്ച് ഒരു വ്യതിരിക്തമായ സാമൂഹികവും സാംസ്കാരികവുമായ പശ്ചാത്തലമായി കണ്ട ആദ്യത്തെ ഫിക്ഷൻ എഴുത്തുകാരനാണ് സ്കോട്ട് എന്നാണ്. [25] സ്കോട്ടിന്റെ സ്കോട്ടിഷ് നോവലുകളായ വേവർലി (1814), റോബ് റോയ് (1817) എന്നിവ സംഘട്ടനത്തിലൂടെയുള്ള സമൂഹത്തിന്റെ വികസനം പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യുന്നതിനായി വിവിധ സാമൂഹിക ഗ്രൂപ്പുകളുടെ കവലയിൽ ഇരിക്കുന്ന ഒരു ഇടത്തരം കഥാപാത്രത്തെ കേന്ദ്രീകരിച്ചു. [26] ഇവാൻഹോ (1820) മധ്യകാലഘട്ടത്തിൽ പലിശ പുതുക്കിയതിന്റെ ക്രെഡിറ്റ് നേടി .

യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡത്തിൽ നിന്നുള്ള നിരവധി പ്രശസ്തരായ എഴുത്തുകാർ 19-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മധ്യത്തിൽ ചരിത്ര നോവലുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു, താക്കറെയുടെ വാനിറ്റി ഫെയർ , ചാൾസ് ഡിക്കൻസിന്റെ എ ടെയിൽ ഓഫ് ടു സിറ്റി , ജോർജ്ജ് എലിയറ്റിന്റെ റൊമോള , ചാൾസ് കിംഗ്സ്ലിയുടെ വെസ്റ്റ്വാർഡ് എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു . ഹോ! പിന്നെ ഹെയർവാർഡ് ദി വേക്ക് . തോമസ് ഹാർഡിയുടെ ഏക ചരിത്ര നോവലാണ് ദി ട്രമ്പറ്റ്-മേജർ (1880) , നെപ്പോളിയൻ യുദ്ധങ്ങളുടെ കാലത്ത് വെയ്‌മൗത്ത് പശ്ചാത്തലമാക്കി , [27] നെപ്പോളിയന്റെ അധിനിവേശ സാധ്യതയെക്കുറിച്ച് നഗരം ഉത്കണ്ഠാകുലരായിരുന്നു. [28]

യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സിൽ, ജെയിംസ് ഫെനിമോർ കൂപ്പർ, സ്കോട്ട് സ്വാധീനിച്ച ചരിത്ര നോവലുകളുടെ ഒരു പ്രമുഖ രചയിതാവായിരുന്നു. [29] ലെതർസ്റ്റോക്കിംഗ് ടെയിൽസ് പെന്റോളജിയുടെ രണ്ടാമത്തെ പുസ്തകമായ ദി ലാസ്റ്റ് ഓഫ് ദി മോഹിക്കൻസ്: എ നറേറ്റീവ് ഓഫ് 1757 (1826) ആണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ നോവൽ . [30] 1757-ൽ ഫ്രഞ്ച്-ഇന്ത്യൻ യുദ്ധത്തിന്റെ ( ഏഴുവർഷത്തെ യുദ്ധം ) ഫ്രാൻസും ഗ്രേറ്റ് ബ്രിട്ടനും വടക്കേ അമേരിക്കയുടെ നിയന്ത്രണത്തിനായി പോരാടിയ സമയത്താണ് മൊഹിക്കൻമാരുടെ അവസാനത്തെ ചിത്രീകരണം. കൂപ്പറിന്റെ മുഖ്യ എതിരാളി, [31] ജോൺ നീൽ , റേച്ചൽ ഡയർ (1828) രചിച്ചു , പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിലെ സേലം മന്ത്രവാദിനി വിചാരണയെക്കുറിച്ചുള്ള ആദ്യത്തെ ബന്ധിത നോവൽ . [32] 19-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ അമേരിക്കൻ ചരിത്ര നോവലുകളിലൊന്നായ നഥാനിയൽ ഹത്തോൺ [33] എഴുതിയ ദി സ്കാർലറ്റ് ലെറ്റർ (1850) പോലെ ഈ കാലഘട്ടത്തിലെ ഭാവി അമേരിക്കൻ ഫിക്ഷനെയും റേച്ചൽ ഡയർ സ്വാധീനിച്ചു. [34] 1642 മുതൽ 1649 വരെയുള്ള കാലഘട്ടത്തിൽ മസാച്യുസെറ്റ്‌സിലെ പ്യൂരിറ്റൻ ബോസ്റ്റണിലെ 17-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ , ഒരു ബന്ധത്തിലൂടെ ഒരു മകളെ ഗർഭം ധരിക്കുകയും മാനസാന്തരത്തിന്റെയും അന്തസ്സിന്റെയും ഒരു പുതിയ ജീവിതം സൃഷ്ടിക്കാൻ പാടുപെടുകയും ചെയ്യുന്ന ഹെസ്റ്റർ പ്രിനെയുടെ കഥയാണ് ഇത് പറയുന്നത് . ഫ്രഞ്ച് സാഹിത്യത്തിൽ, ചരിത്ര നോവലിന്റെ സ്കോട്ടിന്റെ ശൈലിയുടെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട അവകാശി ബൽസാക്ക് ആയിരുന്നു . [35] 1829-ൽ ബൽസാക്ക് , സർ വാൾട്ടർ സ്കോട്ടിന്റെ രീതിയിലുള്ള ഒരു ചരിത്രകൃതിയായ ലെസ് ചൗവൻസ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു . [36] ഇത് പിന്നീട് ലാ കോമെഡി ഹുമൈനിൽ ഉൾപ്പെടുത്തി . എന്നിരുന്നാലും, ലാ കോമെഡി ഹുമൈനിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും ബർബൺ പുനഃസ്ഥാപനത്തിലും ജൂലൈ രാജവാഴ്ചയിലും നടക്കുന്നു , എന്നിരുന്നാലും ഫ്രഞ്ച് വിപ്ലവകാലത്തും മറ്റുള്ളവ മധ്യകാലഘട്ടത്തിലോ നവോത്ഥാനത്തിലോ നടക്കുന്ന നിരവധി നോവലുകൾ ഉണ്ടെങ്കിലും , കാതറിൻ ഡിയെക്കുറിച്ച് ഉൾപ്പെടെ. മെഡിസിയും ദി എലിക്‌സിറും ഓഫ് ലോംഗ് ലൈഫും .

വിക്ടർ ഹ്യൂഗോയുടെ ദി ഹഞ്ച്ബാക്ക് ഓഫ് നോട്ടർ ഡാം (1831) റൊമാന്റിക്-ചരിത്ര നോവലിന്റെ 19-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ മറ്റൊരു ഉദാഹരണം നൽകുന്നു. വിക്ടർ ഹ്യൂഗോ 1829-ൽ ദ ഹഞ്ച്ബാക്ക് ഓഫ് നോട്രെ-ഡാം എഴുതാൻ തുടങ്ങി , ഗോഥിക് വാസ്തുവിദ്യയുടെ മൂല്യത്തെക്കുറിച്ച് തന്റെ സമകാലികരെ കൂടുതൽ ബോധവാന്മാരാക്കാൻ , അത് അവഗണിക്കപ്പെടുകയും പലപ്പോഴും നശിപ്പിക്കപ്പെടുകയും പുതിയ കെട്ടിടങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കുകയും അല്ലെങ്കിൽ കെട്ടിടങ്ങളുടെ ഭാഗങ്ങൾ മാറ്റിസ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു. ഒരു പുതിയ ശൈലി. [37] ആക്ഷൻ നടക്കുന്നത് 1482-ൽ ആണ്, തലക്കെട്ട് പാരീസിലെ നോട്രെ ഡാം കത്തീഡ്രലിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു , കഥ കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. ദി കൗണ്ട് ഓഫ് മോണ്ടെ ക്രിസ്റ്റോ , ദി ത്രീ മസ്കറ്റിയേഴ്സ് എന്നിവയുൾപ്പെടെ നിരവധി ജനപ്രിയ ചരിത്ര ഫിക്ഷൻ നോവലുകളും അലക്സാണ്ടർ ഡുമാസ് എഴുതിയിട്ടുണ്ട് . ജോർജ്ജ് സെയ്ന്റ്സ്ബറി പ്രസ്താവിച്ചു: " മോണ്ടെ ക്രിസ്റ്റോ അതിന്റെ ആദ്യ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടതായി പറയപ്പെടുന്നു, പിന്നീട് കുറച്ചുകാലത്തേക്ക്, യൂറോപ്പിലെ ഏറ്റവും ജനപ്രിയമായ പുസ്തകം." [38] ഈ ജനപ്രീതി ആധുനിക കാലത്തേക്കും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു. പുസ്‌തകം "തീർച്ചയായും എല്ലാ ആധുനിക ഭാഷകളിലേക്കും വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്, അവയിൽ മിക്കതിലും ഒരിക്കലും അച്ചടിച്ചിട്ടില്ല. അതിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ചുരുങ്ങിയത് ഇരുപത്തിയൊമ്പത് ചലച്ചിത്രങ്ങളെങ്കിലും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട് ... കൂടാതെ നിരവധി ടെലിവിഷൻ പരമ്പരകളും നിരവധി സിനിമകളും [ഉണ്ട്. ] അവരുടെ തലക്കെട്ടുകളിൽ 'മോണ്ടെ ക്രിസ്റ്റോ' എന്ന പേര് ഉപയോഗിച്ചു."

ടോൾസ്റ്റോയിയുടെ യുദ്ധവും സമാധാനവും സമകാലിക ചരിത്രത്തെ വിമർശിക്കാൻ ഉപയോഗിച്ച 19-ആം നൂറ്റാണ്ടിലെ ചരിത്രപരമായ ഫിക്ഷന്റെ ഒരു ഉദാഹരണം നൽകുന്നു. നെപ്പോളിയൻ യുദ്ധങ്ങളെക്കുറിച്ച് റഷ്യൻ, ഫ്രഞ്ച് ഭാഷകളിൽ ലഭ്യമായ സ്റ്റാൻഡേർഡ് ചരിത്രങ്ങൾ ടോൾസ്റ്റോയ് വായിക്കുകയും ആ ചരിത്രപരമായ സമീപനങ്ങളെ വെല്ലുവിളിക്കാൻ നോവൽ ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്തു. നോവലിന്റെ മൂന്നാം വാല്യത്തിന്റെ തുടക്കത്തിൽ, സത്യത്തോട് കൂടുതൽ അടുക്കുന്നതിന് ഫിക്ഷനും ചരിത്രവും തമ്മിലുള്ള അതിർത്തി മങ്ങിക്കുന്നതായി അദ്ദേഹം തന്റെ കൃതിയെ വിവരിക്കുന്നു. [40] ഈ നോവൽ രചിക്കപ്പെടുന്നതിന് 60 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പുള്ളതാണ്, കൂടാതെ പ്രാഥമികവും ദ്വിതീയവുമായ സ്രോതസ്സുകളിലൂടെ യുദ്ധത്തെക്കുറിച്ച് ഗവേഷണം നടത്തുന്നതോടൊപ്പം, 1812-ൽ റഷ്യയിൽ ഫ്രഞ്ച് അധിനിവേശ സമയത്ത് യുദ്ധത്തിൽ ജീവിച്ചവരുമായി അദ്ദേഹം സംസാരിച്ചു ; അതിനാൽ, പുസ്തകം ഭാഗികമായി നരവംശശാസ്ത്രം സാങ്കൽപ്പികമാണ്. [40]

ഇറ്റാലിയൻ ചരിത്രത്തിലെ നെപ്പോളിയൻ കാലഘട്ടത്തിൽ ജീവിക്കുന്ന ഒരു ഇറ്റാലിയൻ കുലീനന്റെ കഥയുടെ ഇതിഹാസമാണ്മേരി -ഹെൻറി ബെയ്‌ലിന്റെ (സ്റ്റെൻഡാൽ) ചാർട്ടർഹൗസ് ഓഫ് പാർമ . അതിൽ പ്രധാന കഥാപാത്രത്തിന്റെ വാട്ടർലൂ യുദ്ധത്തിന്റെ വിവരണം ഉൾപ്പെടുന്നുസ്റ്റെൻഡാൽ നെപ്പോളിയനുമായി യുദ്ധം ചെയ്യുകയും റഷ്യയിലെ ഫ്രഞ്ച് അധിനിവേശത്തിൽ പങ്കെടുക്കുകയും ചെയ്തു .

ഇറ്റാലിയൻ ഭാഷയിലെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തവും പരക്കെ വായിക്കപ്പെട്ടതുമായ നോവൽ എന്ന് അലസ്സാൻഡ്രോ മാൻസോണിയുടെ ദി ബെട്രോഥെഡ് (1827)അറിയപ്പെടുന്നു. [41] വിവാഹ നിശ്ചയം വാൾട്ടർ സ്കോട്ടിന്റെ ഇവാൻഹോയിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ടെങ്കിലും, അതിന്റെ മാതൃകയുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ, ചില പുതുമകൾ കാണിക്കുന്നു (താഴത്തെ വിഭാഗത്തിലെ രണ്ട് അംഗങ്ങൾ പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങളായി, ഭൂതകാലത്തെ റൊമാന്റിക് ആദർശവൽക്കരണമില്ലാതെ വിവരിക്കുന്നു, വ്യക്തമായ ക്രിസ്ത്യൻ സന്ദേശം), എങ്ങനെയെങ്കിലും റിയലിസ്റ്റിക് നോവലിന് മുന്നോടിയായിരിക്കുന്നു. തുടർന്നുള്ള ദശകങ്ങളിൽ. [42] 1628-ൽ വടക്കൻ ഇറ്റലിയിൽ, സ്പാനിഷ് ഭരണത്തിൻ കീഴിലുള്ള അടിച്ചമർത്തൽ വർഷങ്ങളിൽ, നോവൽ എഴുതിയ സമയത്ത് പ്രദേശത്തെ നിയന്ത്രിച്ചിരുന്ന ഓസ്ട്രിയയ്‌ക്കെതിരായ ഒരു മൂടുപടമായ ആക്രമണമായി ഇത് ചിലപ്പോൾ കാണപ്പെടുന്നു.

ദി ബെട്രോഥെഡിന്റെ വിമർശനാത്മകവും ജനപ്രിയവുമായ വിജയം അനുകരണങ്ങളുടെ ഒരു ജനക്കൂട്ടത്തിന് കാരണമായി, ഏകീകരണ യുഗത്തിൽ , മിക്കവാറും എല്ലാ ഇറ്റാലിയൻ എഴുത്തുകാരും ഈ വിഭാഗത്തിൽ കൈകോർത്തു; ഇപ്പോൾ ഏറെക്കുറെ മറന്നുപോയ നോവലുകൾ, ടോമ്മാസോ ഗ്രോസിയുടെ മാർക്കോ വിസ്‌കോണ്ടി (മൻസോണിയുടെ ഉറ്റ സുഹൃത്ത്) അല്ലെങ്കിൽ മാസിമോ ഡി അസെഗ്ലിയോയുടെ ( മാൻസോണിയുടെ മരുമകൻ) എറ്റോർ ഫിയറാമോസ്ക എന്നിവ അവരുടെ കാലത്തെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വിറ്റഴിക്കപ്പെട്ടവയായിരുന്നു. ഈ രചയിതാക്കളിൽ പലരും ( നിക്കോളോ ടോമാസിയോ , ഫ്രാൻസെസ്‌കോ ഡൊമെനിക്കോ ഗുറാസി , ഡി അസെഗ്ലിയോ തന്നെ) ദേശസ്‌നേഹികളും രാഷ്ട്രീയക്കാരും ആയിരുന്നു, അവരുടെ നോവലുകളിൽ, മാൻസോണിയുടെ മൂടുപടമുള്ള രാഷ്ട്രീയ സന്ദേശം വ്യക്തമായിത്തീർന്നു ( എറ്റോർ ഫിയറാമോസ്കയുടെ നായകൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബഹുമാനം സംരക്ഷിക്കാൻ പോരാടുന്നു. ഇറ്റാലിയൻ പട്ടാളക്കാർ, ചില അഹങ്കാരികളായ ഫ്രഞ്ചുകാർ പരിഹസിച്ചു). അവയിൽ, ആഖ്യാന കഴിവുകൾ ദേശസ്നേഹത്തിന് തുല്യമായില്ല, വാചാടോപവും മേളാത്മകമായ അതിരുകടന്ന അവരുടെ നോവലുകൾ ചരിത്ര രേഖകളായി ഇന്ന് വായിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല. വെനീഷ്യൻ റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ പതനത്തെയും നെപ്പോളിയൻ യുഗത്തെയും കുറിച്ചുള്ള ഒരു ഇതിഹാസമായ ഇപ്പോളിറ്റോ നീവോ എഴുതിയ ദി കൺഫെഷൻസ് ഓഫ് ആൻ ഇറ്റാലിയൻ ആക്ഷേപഹാസ്യത്തോടെയും യുവത്വത്തോടെയും പറഞ്ഞതാണ് (നീവോ ഇത് 26 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ എഴുതി).

അറബി സാഹിത്യത്തിൽ, ലെബനീസ് എഴുത്തുകാരനായ ജുർജി സൈദാൻ (1861-1914) ഈ വിഭാഗത്തിലെ ഏറ്റവും മികച്ച നോവലിസ്റ്റായിരുന്നു. 1889-1914 കാലഘട്ടത്തിൽ അദ്ദേഹം 23 ചരിത്ര നോവലുകൾ എഴുതി. നഹ്ദ കാലഘട്ടത്തിൽ ആധുനിക അറബികളുടെ കൂട്ടായ അവബോധം രൂപപ്പെടുത്തുന്നതിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ നോവലുകൾ ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുകയും അവരുടെ ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ച് അവരെ ബോധവൽക്കരിക്കുകയും ചെയ്തു. The Fleeing Mamluk (1891), The Captive of the Mahdi Pretender (1892), Virgin of Quraish (1899) എന്നിവ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ചരിത്ര നോവലുകളിൽ ചിലതാണ്.

ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ട്[edit]

ജർമ്മനി[edit]

ഈ വിഭാഗത്തിന്റെ 20-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഒരു പ്രധാന ഉദാഹരണം ജർമ്മൻ എഴുത്തുകാരനായ തോമസ് മാന്റെ ബുഡൻബ്രൂക്ക്സ് ( 1901) ആണ്. 1835 മുതൽ 1877 വരെയുള്ള വർഷങ്ങളിലെ ഹാൻസിയാറ്റിക് ബൂർഷ്വാസിയുടെ ജീവിതരീതിയും അതിലേറെ കാര്യങ്ങളും ആകസ്മികമായി ചിത്രീകരിക്കുന്ന, നാല് തലമുറകളിലൂടെ സമ്പന്നമായ വടക്കൻ ജർമ്മൻ വ്യാപാരി കുടുംബത്തിന്റെ തകർച്ചയെ ഇത് വിവരിക്കുന്നു. മാൻ സ്വന്തം കുടുംബത്തിന്റെ ചരിത്രത്തിൽ നിന്ന് ആഴത്തിൽ വരച്ചു. ലുബെക്കിന്റെ മാൻ കുടുംബവും അവരുടെ ചുറ്റുപാടും . മാനിന്റെ ആദ്യ നോവലായിരുന്നു ഇത്, 1903-ൽ രണ്ടാം പതിപ്പിന്റെ പ്രസിദ്ധീകരണത്തോടെ ബഡൻബ്രൂക്ക്സ് ഒരു വലിയ സാഹിത്യ വിജയമായി. ഈ കൃതി 1929-ൽ മാനിന് സാഹിത്യത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനത്തിലേക്ക് നയിച്ചു . നോബൽ പുരസ്‌കാരം ഒരു എഴുത്തുകാരന്റെ കൃതിയെ പൊതുവെ അംഗീകരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, സ്വീഡിഷ് അക്കാദമിയുടെ മാനിനുള്ള അവലംബം "അദ്ദേഹത്തിന്റെ മഹത്തായ നോവൽ ബുഡൻബ്രൂക്ക്സ് " അദ്ദേഹത്തിന്റെ സമ്മാനത്തിനുള്ള പ്രധാന കാരണമായി തിരിച്ചറിഞ്ഞു. [43] 1926-നും 1943-നും ഇടയിൽ ജോസഫും അവന്റെ സഹോദരന്മാരും എന്ന നാല് ഭാഗങ്ങളുള്ള നോവലും മാൻ എഴുതി . അതിൽ, പുരാതന ഈജിപ്തിലെ അഖെനാറ്റന്റെ ( ബിസി 1353-1336) ഭരണകാലത്തെ ചരിത്ര പശ്ചാത്തലത്തിൽ സ്ഥാപിക്കുന്ന, ജേക്കബ് മുതൽ ജോസഫ് വരെയുള്ള (അധ്യായങ്ങൾ 27-50) ഉല്പത്തിയിലെ പരിചിതമായ ബൈബിൾ കഥകൾ മാൻ വീണ്ടും പറയുന്നു .

അതേ കാലഘട്ടത്തിൽ, 1920 കൾക്കും 1950 കൾക്കും ഇടയിൽ പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളുള്ള ചരിത്ര നോവലുകളുടെ ഏറ്റവും ജനപ്രിയവും പ്രഗത്ഭനുമായ എഴുത്തുകാരിൽ ഒരാളായിരുന്നു ലയൺ ഫ്യൂച്ച്‌വാംഗർ . അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രശസ്തി ആരംഭിച്ചത് പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ തയ്യാറാക്കിയ ജൂഡ് സ്യൂസ് (1925), കൂടാതെ ഫ്രാൻസിലെയും കാലിഫോർണിയയിലെയും പ്രവാസത്തിൽ പ്രാഥമികമായി എഴുതിയ ചരിത്ര നോവലുകൾ, പുരാതന റോമിൽ (1932 / 1935 / 1942) സ്ഥാപിച്ച ജോസഫസ് ട്രൈലോജി ഉൾപ്പെടെ. ), ഗോയ (1951), അദ്ദേഹത്തിന്റെ നോവൽ റാക്വൽ: ദി ജൂവസ് ഓഫ് ടോളിഡോ - മധ്യകാല സ്‌പെയിനിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ.

ബ്രിട്ടൻ[edit]

ബ്രിട്ടനിലെ റോബർട്ട് ഗ്രേവ്സ് ഐ, ക്ലോഡിയസ് , കിംഗ് ജീസസ് , ദി ഗോൾഡൻ ഫ്ളീസ് , കൗണ്ട് ബെലിസാരിയസ് എന്നിവയുൾപ്പെടെ നിരവധി ജനപ്രിയ ചരിത്ര നോവലുകൾ എഴുതി . വെയിൽസ് പശ്ചാത്തലമാക്കി ജോൺ കൗപ്പർ പോവിസ് രണ്ട് ചരിത്ര നോവലുകൾ എഴുതി, ഓവൻ ഗ്ലെൻഡോവർ (1941) [44] പോറിയസ് ( 1951). വെൽഷ് രാജകുമാരൻ ഒവൈൻ ഗ്ലിൻഡറിന്റെ (എഡി 1400-16) കലാപത്തെക്കുറിച്ചാണ് ആദ്യത്തേത് , ബ്രിട്ടനിലെ ആംഗ്ലോ-സാക്സൺ അധിനിവേശത്തിന് തൊട്ടുമുമ്പ് എഡി 499-ൽ ഇരുണ്ട യുഗത്തിലാണ് പോറിയസ് നടക്കുന്നത്. ഈ ചരിത്ര കാലഘട്ടങ്ങളുമായും 1930 കളുടെ അവസാനത്തിലും രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്തും ബ്രിട്ടനുമായി സമാന്തരങ്ങൾ പോവിസ് നിർദ്ദേശിക്കുന്നു . [45]

ജോർജറ്റ് ഹെയർ , നവോമി മിച്ചിസൺ , മേരി റെനോൾട്ട് എന്നിവരാണ് മറ്റ് പ്രധാന ബ്രിട്ടീഷ് നോവലിസ്റ്റുകൾ . ഹെയർ അടിസ്ഥാനപരമായി ചരിത്രപരമായ റൊമാൻസ് വിഭാഗവും അതിന്റെ ഉപവിഭാഗമായ റീജൻസി റൊമാൻസും സ്ഥാപിച്ചു , അത് ജെയ്ൻ ഓസ്റ്റനിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ടതാണ് . കൃത്യത ഉറപ്പാക്കാൻ, ഹേയർ റഫറൻസ് വർക്കുകൾ ശേഖരിക്കുകയും റീജൻസി ജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ വശങ്ങളെക്കുറിച്ചും വിശദമായ കുറിപ്പുകൾ സൂക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തു. നോവലുകൾ വളരെ വിശദമാണെന്ന് ചില നിരൂപകർ കരുതിയപ്പോൾ, മറ്റുചിലർ വിശദാംശങ്ങളുടെ നിലവാരം ഹേയറിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ആസ്തിയായി കണക്കാക്കി; ഹേയർ തന്റെ നോവലായ ദി കോൺക്വററിനായി വില്യം ദി കോൺക്വറർ ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്ക് കടന്നത് പുനഃസൃഷ്ടിച്ചു . നവോമി മിച്ചീസന്റെ ഏറ്റവും മികച്ച നോവൽ, ദി കോൺ കിംഗ് ആൻഡ് ദി സ്പ്രിംഗ് ക്വീൻ (1931), ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഏറ്റവും മികച്ച ചരിത്ര നോവലായി ചിലർ കണക്കാക്കുന്നു. [46] പുരാതന ഗ്രീസിലെ ചരിത്രപരമായ നോവലുകളിലൂടെയാണ് മേരി റെനോ അറിയപ്പെടുന്നത് . തീസിയസ് , സോക്രട്ടീസ് , പ്ലേറ്റോ , സിയോസിന്റെ സിമോണിഡെസ് , അലക്സാണ്ടർ ദി ഗ്രേറ്റ് എന്നിവരുടെ സാങ്കൽപ്പിക ചിത്രീകരണങ്ങൾക്ക് പുറമേ , അലക്സാണ്ടറിന്റെ ഒരു നോൺ ഫിക്ഷൻ ജീവചരിത്രം അവർ എഴുതി. ജെ ജി ഫാരലിന്റെ ദ സീജ് ഓഫ് കൃഷ്ണപൂർ (1973) ഒരു "മികച്ച നോവൽ" എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. [47] കാൺപൂർ , ലഖ്‌നൗ ഉപരോധം തുടങ്ങിയ സംഭവങ്ങളിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ട് , 1857-ലെ ഇന്ത്യൻ കലാപകാലത്ത് കൃഷ്ണപൂർ എന്ന സാങ്കൽപ്പിക ഇന്ത്യൻ പട്ടണത്തിന്റെ ഉപരോധത്തെ പട്ടണത്തിലെ ബ്രിട്ടീഷ് നിവാസികളുടെ വീക്ഷണകോണിൽ നിന്ന് പുസ്തകം വിശദീകരിക്കുന്നു . പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങൾ ഉപരോധത്തിന്റെ വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന കർശനതകൾക്കും അഭാവത്തിനും വിധേയരാകുന്നു, കൂടാതെ ആർക്കും വിട്ടുപോകാൻ കഴിയാത്ത ഒരു പട്ടണത്തിൽ ബ്രിട്ടീഷ് ക്ലാസ് സമ്പ്രദായം നിലനിർത്തുന്നതിലെ അസംബന്ധം കോമിക് കണ്ടുപിടുത്തത്തിന്റെ ഉറവിടമായി മാറുന്നു, വാചകം ഉദ്ദേശത്തിലും സ്വരത്തിലും ഗൗരവമുള്ളതാണെങ്കിലും. [48]

വെൽഷ് സാഹിത്യത്തിൽ, വെൽഷ് ഭാഷയിൽ പ്രധാന സംഭാവന നൽകിയത് വില്യം ഓവൻ റോബർട്ട്സ് ആണ് (ബി. 1960). അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചരിത്ര നോവലുകളിൽ വൈ പ്ലാ (1987) ഉൾപ്പെടുന്നു, ബ്ലാക്ക് ഡെത്തിന്റെ സമയത്തെ പശ്ചാത്തലമാക്കി; പാരദ്വിസ് (2001), 18-ാം നൂറ്റാണ്ട്, അടിമക്കച്ചവടത്തെ സംബന്ധിച്ചു; പെട്രോഗ്രാഡ് (2008), പാരിസ് (2013) , റഷ്യൻ വിപ്ലവത്തെക്കുറിച്ചും അതിന്റെ അനന്തരഫലങ്ങളെക്കുറിച്ചും. Y Pla വളരെയധികം വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്, ഇംഗ്ലീഷിൽ പെസ്റ്റിലൻസ് എന്ന പേരിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു , കൂടാതെ പെട്രോഗ്രാഡും പാരീസും ഇംഗ്ലീഷിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. റോബർട്ട്‌സിന്റെ ഇംഗ്ലീഷിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഒരു സമകാലികനാണ് ക്രിസ്റ്റഫർ മെറിഡിത്ത് (ബി. 1954), അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഗ്രിഫ്രി (1991) പന്ത്രണ്ടാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ്, പ്രായപൂർത്തിയാകാത്ത വെൽഷ് രാജകുമാരന്റെ കവി ആഖ്യാതാവായി.

നോബൽ സമ്മാന ജേതാവായ വില്യം ഗോൾഡിംഗ് നിരവധി ചരിത്ര നോവലുകൾ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. ദി ഇൻഹെറിറ്റേഴ്സ് (1955) ചരിത്രാതീത കാലഘട്ടത്തിൽ സജ്ജീകരിച്ചിരിക്കുന്നു , കൂടാതെ "പുതിയ ആളുകൾ" (സാധാരണയായി ഹോമോ സാപ്പിയൻസ് സാപിയൻസ് എന്ന് തിരിച്ചറിയപ്പെടുന്നു) വഞ്ചനയും അക്രമവും കൊണ്ട് സൗമ്യമായ വംശത്തെ (സാധാരണയായി നിയാണ്ടർത്തലുകളുമായി തിരിച്ചറിയുന്നു ) വിജയിക്കുന്നതായി കാണിക്കുന്നു. ദി സ്പയർ (1964) ഒരു മധ്യകാല കത്തീഡ്രലിലേക്ക് ( സാലിസ്ബറി കത്തീഡ്രലാണെന്ന് പൊതുവെ അനുമാനിക്കപ്പെടുന്നു) ഒരു കൂറ്റൻ ശിഖരത്തിന്റെ കെട്ടിടത്തെ (തകർച്ചയ്ക്ക് സമീപം) പിന്തുടരുന്നു ; ആത്മീയ അഭിലാഷത്തെയും ലൗകിക മായയെയും പ്രതീകപ്പെടുത്തുന്ന ശിഖരം. സ്കോർപിയൻ ഗോഡ് (1971) മൂന്ന് നോവലുകൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു, ചരിത്രാതീതകാലത്തെ ഒരു ആഫ്രിക്കൻ വേട്ടക്കാരൻ ബാൻഡിലെ ആദ്യ സെറ്റ് ( ക്ലോങ്ക്, ക്ലോങ്ക് ), രണ്ടാമത്തേത് പുരാതന ഈജിപ്ഷ്യൻ കോടതിയിൽ ( ദി സ്കോർപിയൻ ഗോഡ് ) മൂന്നാമത്തേത് ഒരു റോമൻ ചക്രവർത്തിയുടെ കൊട്ടാരത്തിൽ. ( അസാധാരണ ദൂതൻ ). റൈറ്റ്‌സ് ഓഫ് പാസേജ് ( 1980), ക്ലോസ് ക്വാർട്ടേഴ്‌സ് (1987), ഫയർ ഡൗൺ ബിലോ (1989) എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്ന ടു ദ എൻഡ്‌സ് ഓഫ് ദ എർത്ത് ട്രൈലോജി 19-ാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിലെ കടൽ യാത്രകളെ വിവരിക്കുന്നു. ആന്റണി ബർഗെസ് നിരവധി ചരിത്ര നോവലുകളും എഴുതി; അദ്ദേഹത്തിന്റെ അവസാന നോവലായ എ ഡെഡ് മാൻ ഇൻ ഡെപ്റ്റ്ഫോർഡ് 16-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ക്രിസ്റ്റഫർ മാർലോയുടെ കൊലപാതകത്തെക്കുറിച്ചാണ് .

ഈ വിഭാഗത്തിന്റെ തുടക്കം മുതൽ വികസിച്ചുവെങ്കിലും, ചരിത്ര നോവൽ രചയിതാക്കൾക്കും വായനക്കാർക്കും ഇന്നും ജനപ്രിയമാണ്, കൂടാതെ പാട്രിക് ഒബ്രയന്റെ ഓബ്രി -മാറ്റൂറിൻ സീരീസ് , കെൻ ഫോലെറ്റിന്റെ പില്ലേഴ്‌സ് ഓഫ് എർത്ത് , ഡൊറോത്തി ഡണറ്റിന്റെ ലൈമണ്ട് ക്രോണിക്കിൾസ് എന്നിവ ബെസ്റ്റ് സെല്ലറുകളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. . കഴിഞ്ഞ 25 വർഷമായി ബ്രിട്ടീഷ്, ഐറിഷ് രചനകളിൽ ഉണ്ടായ ഒരു വികാസം ഒന്നാം ലോക മഹായുദ്ധത്തോടുള്ള പുതിയ താൽപ്പര്യമാണ് . വില്യം ബോയ്‌ഡിന്റെ ഒരു ഐസ്‌ക്രീം വാർ ഉൾപ്പെടുന്നു ; സെബാസ്റ്റ്യൻ ഫോൾക്‌സിന്റെ ബേർഡ്‌സോങ്ങും ദ ഗേൾ അറ്റ് ദ ലയൺ ഡി ഓറും (യുദ്ധത്തിന്റെ അനന്തരഫലങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടത്); പാറ്റ് ബാർക്കറുടെ റീജനറേഷൻ ട്രൈലോജിയും സെബാസ്റ്റ്യൻ ബാരിയുടെ എ ലോംഗ് വേയും .

യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ്[edit]

അമേരിക്കൻ നോബൽ സമ്മാന ജേതാവ് വില്യം ഫോക്ക്നറുടെ നോവൽ അബ്സലോം, അബ്സലോം! (1936) അമേരിക്കൻ ആഭ്യന്തരയുദ്ധത്തിന് മുമ്പും ശേഷവും ശേഷവും സജ്ജീകരിച്ചിരിക്കുന്നു . നോർത്ത് വെസ്റ്റ് പാസേജ് (1937), ഒലിവർ വിസ്വെൽ (1940), ലിഡിയ ബെയ്‌ലി (1947) എന്നിവ അമേരിക്കൻ വിപ്ലവത്തിന്റെ സംഭവങ്ങളെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള നിരവധി പുസ്തകങ്ങൾ കെന്നത്ത് റോബർട്ട്‌സ് എഴുതി, 1930 കളിലും 1940 കളിലും ബെസ്റ്റ് സെല്ലറുകളായി . താഴെപ്പറയുന്ന അമേരിക്കൻ എഴുത്തുകാരും ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ചരിത്ര നോവലുകൾ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്: ഗോർ വിഡാൽ , ജോൺ ബാർട്ട് , നോർമൻ മെയിലർ , EL ഡോക്‌ടോറോ , വില്യം കെന്നഡി . [49] പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിൽ പെൻസിൽവാനിയയ്ക്കും മേരിലാൻഡിനും ഇടയിലുള്ള അതിർത്തി അടയാളപ്പെടുത്തിയതിന് കുറ്റാരോപിതരായ ചാൾസ് മേസൺ, ജെറമിയ ഡിക്സൺ എന്നീ രണ്ട് ഇംഗ്ലീഷ് സർവേയർമാരുടെ കഥയാണ് തോമസ് പിഞ്ചന്റെ ചരിത്ര നോവൽ മേസൺ & ഡിക്സൺ (1997) പറയുന്നത്. [50] അടുത്തിടെ നീൽ സ്റ്റീഫൻസന്റെ ബറോക്ക് സൈക്കിൾ പോലുള്ള കൃതികൾ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട് .

ഇറ്റലി[edit]

ഇറ്റലിയിൽ, ആധുനിക യുഗത്തിൽ, പ്രത്യേകിച്ച് പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ, എഴുത്തുകാരുടെ താൽപ്പര്യങ്ങൾ പിടിച്ചടക്കിയ ചരിത്രപരമായ ഫിക്ഷന്റെ പാരമ്പര്യം അഭിവൃദ്ധിപ്പെട്ടു. തെക്കൻ ഇറ്റാലിയൻ നോവലിസ്റ്റുകളായ ഗ്യൂസെപ്പെ ടോമാസി ഡി ലാംപെഡൂസ ( ദ പുള്ളിപ്പുലി ), ഫ്രാൻസെസ്കോ അയോവിൻ ( ലേഡി അവ ), കാർലോ അലിയാനെല്ലോ ( പ്രിയറസ്സിന്റെ പൈതൃകം ), അടുത്തിടെ ആൻഡ്രിയ കാമില്ലേരി (പ്രെസ്റ്റൺ ബ്രൂവർ) എന്നിവ ഇറ്റാലിയൻ ഏകീകരണത്തിന്റെ സംഭവങ്ങൾ വീണ്ടും പറഞ്ഞു . അതിന്റെ പരമ്പരാഗതമായി വീരോചിതവും പുരോഗമനപരവുമായ ചിത്രം. ദി ഡെവിൾ അറ്റ് ദ ലോംഗ് പോയിന്റിലെ യാഥാസ്ഥിതികനായ റിക്കാർഡോ ബാച്ചെല്ലിയും മെറ്റെല്ലോയിലെ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റായ വാസ്കോ പ്രട്ടോളിനിയും പ്രത്യയശാസ്ത്രപരമായി വിപരീത വീക്ഷണകോണിൽ നിന്ന് ഇറ്റാലിയൻ സോഷ്യലിസത്തിന്റെ പിറവിയെ വിവരിച്ചു . കഴിഞ്ഞ നൂറ്റാണ്ടിലെ ഏറ്റവും ഇതിഹാസ നോവലുകളിലൊന്നായ നെപ്പോളിയന്റെ കാലം മുതൽ ഒന്നാം ലോക മഹായുദ്ധം വരെയുള്ള മില്ലർമാരുടെ ഒരു കുടുംബത്തിന്റെ പാച്ച് വർക്ക് സാഗയായ ദി മിൽ ഓൺ ദി പോയും ബച്ചെല്ലി എഴുതി .

1980-ൽ, Umberto Eco 1327-ൽ ഒരു ഇറ്റാലിയൻ ആശ്രമത്തിൽ പശ്ചാത്തലമാക്കിയ ഒരു നോവലായ ദി നെയിം ഓഫ് ദി റോസിലൂടെ അന്താരാഷ്ട്ര വിജയം കൈവരിച്ചു , ഒരു ചരിത്ര രഹസ്യമായും, ലീഡ് വർഷങ്ങളിൽ ഇറ്റലിയുടെ ഒരു ഉപമയായും, ഒരു വിജ്ഞാനപ്രദമായ തമാശയായും വായിക്കാവുന്നതാണ്. മാൻസോണിയുടെ മുമ്പത്തെപ്പോലെ ഇക്കോയുടെ കൃതികളും ചരിത്രപരമായ ഫിക്ഷനിലുള്ള ഇറ്റാലിയൻ താൽപ്പര്യം പുനരാരംഭിച്ചു. അതുവരെ സമകാലീന നോവൽ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്ന പല നോവലിസ്റ്റുകളും മുൻ നൂറ്റാണ്ടുകളിലെ കഥകളിലേക്ക് കൈകോർത്തു. അവരിൽ ഫുൾവിയോ ടോമിസ ( നവീകരണത്തെക്കുറിച്ച് വടക്ക് നിന്ന് വരുന്ന തിന്മ ), ഡാസിയ മറെയ്നി ( പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിലെ സ്ത്രീ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് നിശബ്ദ ഡച്ചസ് ), സെബാസ്റ്റ്യാനോ വസ്സല്ലി ( ദി ചിമേര , ഒരു മന്ത്രവാദ വേട്ടയെക്കുറിച്ച് ), ഏണസ്റ്റോ ഫെറേറോ ( എൻ . ) കൂടാതെ വലേരിയോ മാൻഫ്രെഡി ( ദി ലാസ്റ്റ് ലെജിയൻ ).

ബൾഗേറിയ[edit]

ഫാനി പോപോവ-മുതഫോവ (1902-1977) ഒരു ബൾഗേറിയൻ എഴുത്തുകാരനായിരുന്നു, എക്കാലത്തെയും മികച്ച വിൽപ്പനയുള്ള ബൾഗേറിയൻ ചരിത്ര കഥാ രചയിതാവായി പലരും കണക്കാക്കുന്നു. [51] 1930 കളിലും 1940 കളുടെ തുടക്കത്തിലും അവളുടെ പുസ്തകങ്ങൾ റെക്കോർഡ് എണ്ണത്തിൽ വിറ്റു. [51] എന്നിരുന്നാലും, ഹിറ്റ്ലറെ ആഘോഷിക്കുന്ന ചില രചനകൾ കാരണം ബൾഗേറിയൻ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് ഭരണകൂടം അവളെ ഏഴ് വർഷത്തെ തടവിന് ശിക്ഷിച്ചു , ആരോഗ്യപരമായ കാരണങ്ങളാൽ പതിനൊന്ന് മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം പുറത്തിറങ്ങിയെങ്കിലും 1943 നും 1972 നും ഇടയിൽ ഒന്നും പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നത് വിലക്കപ്പെട്ടു . 52] സ്റ്റോയൻ സാഗോർചിനോവ് (1889-1969) ഒരു ബൾഗേറിയൻ എഴുത്തുകാരൻ കൂടിയാണ്, "ലാസ്റ്റ് ഡേ, ഗോഡ്സ് ഡേ" ട്രൈലോജി, " ഇവായ്ലോ " എന്നിവയുടെ രചയിതാവ്, ഇവാൻ വസോവ് നയിച്ച ബൾഗേറിയൻ ചരിത്ര നോവലിലെ പാരമ്പര്യം തുടരുന്നു . യാന യാസോവയ്ക്കും (1912-1974) " അലക്‌സാണ്ടർ ഓഫ് മാസിഡോൺ ", ബൾഗേറിയൻ ഇതര വിഷയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അവളുടെ ഒരേയൊരു നോവൽ, അതുപോലെ അവളുടെ ട്രൈലോജി " ബാൽക്കനി " എന്നിങ്ങനെ ചരിത്രപരമായി കണക്കാക്കാവുന്ന നിരവധി നോവലുകൾ ഉണ്ട് . 11 ഭാഷകളിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ട ചരിത്ര നോവലുകളുടെ രചയിതാവാണ് വെരാ മുതാഫ്ചീവ (1929-2009). [53] ആന്റൺ ഡോൺചേവ് (1930–) ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു പഴയ എഴുത്തുകാരനാണ്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ സ്വതന്ത്ര നോവൽ, സാമുവൽസ് സാക്ഷ്യം 1961-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ രണ്ടാമത്തെ പുസ്തകം, ടൈം ഓഫ് പാർട്ടിംഗ് , XVII-ൽ റോഡോപ്പുകളിലെ ജനസംഖ്യയുടെ ഇസ്ലാമികവൽക്കരണത്തെക്കുറിച്ച് പ്രതിപാദിച്ചു. നൂറ്റാണ്ട് 1964-ൽ എഴുതപ്പെട്ടു. " ടൈം ഓഫ് വയലൻസ് " എന്ന സീരിയൽ സിനിമയിൽ ഈ നോവൽ സ്വീകരിച്ചു , 1987-ൽ സംവിധായകൻ ല്യൂഡ്മിൽ സ്റ്റെയ്‌കോവ് സബ്‌ടൈറ്റിലുകളോടെ ("ദി ത്രെറ്റ്", "ദി വയലൻസ്") രണ്ട് ഭാഗങ്ങളായി തിരിച്ചിട്ടുണ്ട്. 2015 ജൂണിൽ, ബൾഗേറിയൻ നാഷണൽ ടെലിവിഷന്റെ പ്രേക്ഷകരുമായി വലിയ തോതിലുള്ള കൂടിയാലോചനയായ "ലേസ്ഡ് ഷൂസ് ഓഫ് ബൾഗേറിയൻ സിനിമയുടെ" ബൾഗേറിയൻ കാഴ്ചക്കാരുടെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട ചിത്രമായി " ടൈം ഓഫ് വയലൻസ് " തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു . [54]

സ്കാൻഡിനേവിയ[edit]

ഏറ്റവും അറിയപ്പെടുന്ന സ്കാൻഡിനേവിയൻ ചരിത്ര നോവലുകളിലൊന്നാണ് മധ്യകാല നോർവേയിൽ പശ്ചാത്തലമാക്കിയ സിഗ്രിഡ് അൻഡ്സെറ്റിന്റെ ക്രിസ്റ്റിൻ ലാവ്‌റാൻസ്‌ഡാറ്റർ (1920-1922). ഈ ട്രൈലോജിക്ക് 1928-ൽ Undset-ന് സാഹിത്യത്തിനുള്ള നൊബേൽ സമ്മാനം ലഭിച്ചു. [55] 16-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഡെൻമാർക്കിൽ സ്ഥാപിച്ച ജൊഹാനസ് വി. ജെൻസന്റെ ട്രൈലോജി കോംഗൻസ് ഫാൾഡ് (1900-1901, "ദി ഫാൾ ഓഫ് ദി കിംഗ്"), "എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു. ഡാനിഷ് സാഹിത്യത്തിലെ ഏറ്റവും മികച്ച ചരിത്ര നോവൽ". [56] ഇതിഹാസ ചരിത്ര നോവൽ പരമ്പരയായ ഡെൻ ലാംഗേ റെജ്സെ (1908-1921, "ദി ലോംഗ് ജേർണി") പൊതുവെ ജെൻസന്റെ മാസ്റ്റർപീസ് ആയി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു, അതിന്റെ ശക്തിയിൽ ഭാഗികമായി 1944-ൽ അദ്ദേഹത്തിന് സാഹിത്യത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം ലഭിച്ചു. [57] ദി ഈജിപ്ഷ്യൻ (1945) എന്ന ചരിത്ര നോവലിന് പേരുകേട്ടതാണ് ഫിന്നിഷ് എഴുത്തുകാരൻ മിക്ക വാൾട്ടാരി . [58] ഫാറോസ്-ഡാനിഷ് എഴുത്തുകാരൻ വില്യം ഹൈനെസെൻ നിരവധി ചരിത്ര നോവലുകൾ രചിച്ചു, പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഫറോ ദ്വീപുകളിൽ നടന്ന ഡെറ്റ് ഗോഡ് ഹാബ് (1964, "ഫെയർ ഹോപ്പ്") . [59]

ചരിത്രപരമായ ഫിക്ഷൻ വളരെക്കാലമായി സ്വീഡനിൽ ഒരു ജനപ്രിയ വിഭാഗമാണ്, പ്രത്യേകിച്ചും 1960-കൾ മുതൽ ധാരാളം ചരിത്ര നോവലുകൾ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. നോബൽ സമ്മാന ജേതാക്കളായ ഐവിന്ദ് ജോൺസണും പെർ ലാഗർക്വിസ്റ്റും റിട്ടേൺ ടു ഇത്താക്ക (1946), ബറാബ്ബാസ് (1950) തുടങ്ങിയ പ്രശസ്തമായ ചരിത്ര നോവലുകൾ എഴുതി . വിൽഹെം മൊബെർഗിന്റെ റൈഡ് ദിസ് നൈറ്റ് (1941) 16-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ സ്മാലാൻഡിനെ പശ്ചാത്തലമാക്കിയുള്ളതാണ്, കൂടാതെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പരക്കെ വായിക്കപ്പെട്ട നോവൽ പരമ്പരയായ ദ എമിഗ്രന്റ്സ് 19-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ അമേരിക്കയിലേക്ക് കുടിയേറിയ സ്‌മോലാൻഡിന്റെ കഥയാണ് പറയുന്നത്. സിറ്റി ഓഫ് മൈ ഡ്രീംസ് (1960) മുതൽ തന്റെ ജന്മനാടായ സ്റ്റോക്ക്‌ഹോമിൽ ആരംഭിച്ച അഞ്ച് ചരിത്ര നോവലുകളുടെ ഒരു വലിയ പരമ്പര പെർ ആൻഡേഴ്‌സ് ഫോഗൽസ്ട്രോം എഴുതി. സാറാ ലിഡ്മാൻ , ബിർഗിറ്റ ട്രോട്‌സിഗ് , പെർ ഒലോവ് എൻക്വിസ്റ്റ് , ആർതർ ലൻഡ്‌ക്വിസ്റ്റ് എന്നിവരും സ്വീഡിഷ് സാഹിത്യത്തിലെ ചരിത്രകഥകളുടെ മറ്റ് രചയിതാക്കളാണ് . [60]

ലാറ്റിൻ അമേരിക്ക[edit]

അലെജോ കാർപെന്റിയറുടെ ദി കിംഗ്ഡം ഓഫ് ദിസ് വേൾഡ് (1949) , അഗസ്റ്റോ റോ ബാസ്റ്റോസിന്റെ ഐ, ദി സുപ്രീം (1974) , കാർലോസ് ഫ്യൂന്റസിന്റെ ടെറ നോസ്ട്ര (1975) തുടങ്ങിയ കൃതികൾ ഉൾപ്പെടെ 20-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ലാറ്റിനമേരിക്കൻ സാഹിത്യത്തിൽ ഈ ചരിത്ര നോവൽ വളരെ ജനപ്രിയമായിരുന്നു. ഫെർണാണ്ടോ ഡെൽ പാസോയുടെ ന്യൂസ് ഫ്രം ദ എംപയർ (1987) , ജോർജ്ജ് ഇബർഗ്വെൻഗോയിഷ്യയുടെ ദി ലൈറ്റ്നിംഗ് ഓഫ് ആഗസ്റ്റ് ( 1964) , മരിയോ വർഗാസ് ലോസയുടെ ദി വാർ ഓഫ് ദ എൻഡ് ഓഫ് ദ വേൾഡ് (1981), ഗബ്രിയേലിന്റെ ദ ആട്ടം ഓഫ് പാട്രിയാർക്കുകൾ (1975) ഗാർസിയ മാർക്വേസ് _ ആബെൽ പോസ് , അന്റോണിയോ ബെനിറ്റെസ് റോജോ , ജോവാൻ ഉബാൾഡോ റിബെയ്‌റോ , ജോർജ്ജ് അമാഡോ , ഹോമർ അരിദ്ജിസ് എന്നിവരും ചരിത്രപരമായ ഫിക്ഷന്റെ മറ്റ് എഴുത്തുകാർ. [61]

21-ാം നൂറ്റാണ്ട്[edit]

ഇരുപത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യ ദശകങ്ങളിൽ, ചരിത്രപരമായ ഫിക്ഷനോടുള്ള വർദ്ധിച്ച താൽപ്പര്യം ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടു. ചരിത്ര നോവലുകളുടെ ഏറ്റവും വിജയകരമായ എഴുത്തുകാരിൽ ഒരാളാണ് ഹിലാരി മാന്റൽ . ഫിലിപ്പ ഗ്രിഗറി , ബെർണാഡ് കോൺവെൽ , സാറാ വാട്ടേഴ്‌സ് , കെൻ ഫോളറ്റ് , ജോർജ്ജ് സോണ്ടേഴ്‌സ് , ഷെർലി ഹസാർഡ് , ജൂലി ഓറിംഗർ എന്നിവരാണ് ചരിത്രപരമായ കഥകളുടെ മറ്റ് എഴുത്തുകാർ . [62] [63] 18-ആം നൂറ്റാണ്ടിലെ പോളണ്ടിനെ പശ്ചാത്തലമാക്കിയുള്ള ജേക്കബിന്റെ പുസ്തകങ്ങൾ എന്ന ചരിത്ര നോവൽ 2018-ലെ നോബൽ സമ്മാന ജേതാവായ ഓൾഗ ടോകാർചുക്ക് മഹത്തായ കൃതിയായി വാഴ്ത്തപ്പെട്ടു . [64]

കുറിപ്പുകൾ[edit]

  1. ^ Chinese: 东周列国志, Dōngzhōu liè guózhì
  2. ^ Chinese: 隋唐演義, Suítáng yǎnyì
  3. ^ Chinese: 兩宋南北志傳, Liǎng sòng nánběi zhì chuán
  4. ^ Chinese: 全漢志傳, Zen Kan Shi Tsutō
  5. ^ Chinese: 東西晉演義, Dōngxī jìn yǎnyì
  6. ^ Chinese: 说岳全传, Shuō yuè quán chuán

അവലംബം[edit]

  1. ^ ആൻഡ്രൂ പ്ലാക്സ് (1987).
  2. ^ മാർഗ്രറ്റ് ഡൂടി (1996), p. 27.
  3. ^ ബ്രേഫീൽഡ്&സ്പ്രാട്ട് (2013), p. 63.
  4. ^ വിദാ നക്ക്വെ (1990), pp. 139–159.
  5. ^ റോൕ സ്റ്റാർസ് (2013), p. 646.
  6. ^ J. A. Cuddon The Penguin Dictionary of Literary Terms and Literary Theory. Penguin Books: London, 1999, p.383.
  7. ^ Wynne-Davies, Marion (25 November 2002). Sidney to Milton, 1580-1660. Palgrave Macmillan. ISBN 9781403937926.
  8. ^ Aust, Hugo (1994). Der historische Roman. pp. 63–84. doi:10.1007/978-3-476-03977-4. ISBN 978-3-476-10278-2.
  9. ^ Moretti, Franco. (1999), Atlas of the European novel, 1800-1900, Verso, pp. 34–35, ISBN 1-85984-224-0, OCLC 778577173.
  10. ^ Geppert, Hans Vilmar. (2009). Der historisch Gegenwart. Francke. pp. 8–101. ISBN 978-3-7720-8325-9. OCLC 516135008.
  11. ^ Granlid, Hans Olof. (1964). Då som nu : historiska romaner i översikt och analys. Natur och Kultur. pp. 46–65. OCLC 247481387.
  12. ^ Kulturmøter i nordisk samtidslitteratur : festskrift til Per Thomas Andersen. Andersen, Per Thomas, 1954-, Dingstad, Ståle,, Norheim, Thorstein,, Rees, Ellen. Oslo. 2014. ISBN 978-82-7099-778-7. OCLC 897358174.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link) CS1 maint: others (link)
  13. ^ Looser, Devoney. Women Writers and Old Age in Great Britain, 1750–1850, pp. 157 ff. JHU Press, 2010. ISBN 978-1-4214-0022-8. Accessed 30 September 2013.
  14. ^ Laskowski, Maciej. "Jane Porter's Thaddeus of Warsaw as evidence of Polish–British relationships Archived 2013-09-28 at the Wayback Machine". Instytucie Filologii Angielskiej (Poznan), 2012. Accessed 26 September 2013.
  15. ^ McLean, Thomas. "Nobody's Argument: Jane Porter and the Historical Novel Archived 2016-05-07 at the Wayback Machine". Journal for Early Modern Cultural Studies, Vol. 7, No. 2 (Fall–Winter, 2007), pp. 88–103. University of Pennsylvania Press. Accessed 26 September 2013.
  16. ^ Anessi, Thomas. "England's Future/Poland's Past: History and National Identity In Thaddeus of Warsaw Archived 2017-11-09 at the Wayback Machine". Accessed 26 September 2013.
  17. ^ The Oxford Companion to English Literature (1985), ed. Margaret Drabble, Oxford: Oxford University Press, 1996, p.310.
  18. ^ Lukacs 15-29
  19. ^ Lukacs 31-38
  20. ^ Taylor xx
  21. ^ "Hardy and the Trumpet Major". Dorset Life. 2010. Retrieved 1 December 2013.
  22. ^ Lukacs 69-72
  23. ^ Last of the Mohicans, The. In: Merriam-Webster's Encyclopedia of Literature. Merriam-Webster, 1995, ISBN 0877790426, p.661
  24. ^ Lease, Benjamin (1972). That Wild Fellow John Neal and the American Literary Revolution. Chicago, Illinois: University of Chicago Press. p. 39. ISBN 0-226-46969-7.
  25. ^ Sears, Donald A. (1978). John Neal. Boston, Massachusetts: Twayne Publishers. p. 82. ISBN 080-5-7723-08.
  26. ^ Kayorie, James Stephen Merritt (2019). "John Neal (1793-1876)". In Baumgartner, Jody C. (ed.). American Political Humor: Masters of Satire and Their Impact on U.S. Policy and Culture. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. p. 90. ISBN 9781440854866.
  27. ^ "Sinner, Victim, Object, Winner | ANCHORS: JACKI LYDEN". Weekend All Things Considered. National Public Radio (NPR). March 2, 2008. masterwork
  28. ^ Lukacs 92-96
  29. ^ Liukkonen, Petri. "Honoré de Balzac". Books and Writers. Finland: Kuusankoski Public Library. Archived from the original on 24 September 2014.
  30. ^ "Notre-Dame Cathedral of Reims". Archived from the original on 2014-12-27. Retrieved 2014-12-27.
  31. ^ Alexandre Dumas, The Count of Monte Cristo 2004, Barnes & Noble Books, New York. ISBN 978-1-59308-151-5, p. 601
  32. ^ Alexandre Dumas, The Count of Monte Cristo, p. xxiv.
  33. ^ a b Pevear, Richard. "Introduction". War and Peace. Trans. Pevear; Volokhonsky, Larissa. New York City, New York: Vintage Books, 2008.
  34. ^ Archibald Colquhoun. Manzoni and his Times. J. M. Dent & Sons, London, 1954.
  35. ^ From Georg Lukàcs, "The Historical Novel" (1969).

ഗ്രന്ഥസൂചി[edit]






Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=User:Harithvh/sandbox&oldid=1202323023"