Batavierenstraat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Batavierenstraat
Geografische informatie
Locatie       Rotterdam
Stadsdeel Centrum
Wijk Oude Westen
Begin Diergaardesingel
Eind West-Kruiskade
Lengte ca. 100 meter
Breedte ca. 10 meter
Postcode 3014 JH - 3014 JJ - 3014 JK
Algemene informatie
Aangelegd in ca. 1865
Genoemd naar Handboogschutterij
'De Batavieren (te paard)'
Bestrating klinkers
Bebouwing Wonen, Maatschappelijk
Openbaar vervoer  21   23   24 
Portaal  Portaalicoon   Rotterdam

De Batavierenstraat is een straat in het centrum van Rotterdam, in de wijk het Oude Westen en gelegen tussen de West-Kruiskade en de Diergaardesingel. Het is de eerste rechter zijstraat van de West-Kruiskade vanaf het kruispunt Kruisplein-Diergaardesingel richting het westen en heeft van zuid naar noord eenrichtingsverkeer. De straat heeft vooral een woonbestemming en er bevindt zich een kantoorgebouw. Ten westen van de straat lag eertijds een slop, het Batavierenhofje.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De straat, aanvankelijk Batavierstraat[1] genoemd, is vernoemd naar de in 1847 opgerichte Koninklijke Handboogschutterij 'De Batavieren te Paard'. Dit was een vereniging van Rotterdamse slepers wiens leden vele prijzen vergaarden bij nationale concoursen als ze zich in uniform en met banieren presenteerden bij parades en manifestaties. In de 19de eeuw werden veel goederen vervoerd door slepers, op sleeën of lange wagens met paarden ervoor. De schutterijvereniging genoot zo'n grote populariteit dat de straat er in 1865 naar werd vernoemd.[2]

De straat begint op de plaats waar tot de Tweede Wereldoorlog de Rotterdamse Diergaarde was gelegen en werd sedert ca. 1865 bebouwd met etagewoningen van 4 tot 5 bouwlagen. Naast de woonfunctie kende de Batavierenstraat voor en vlak na de oorlog enige bedrijvigheid met winkels, kleine werkplaatsen en horeca. Kees van Dongen had er een atelier en op de hoek van de Diergaardesingel en de Batavierenstraat (Diergaardesingel 86), baatte Johnny Jordaan enige tijd een café uit.

Stadsvernieuwing[bewerken | brontekst bewerken]

Hoewel het bombardement op Rotterdam de straat op een haar na miste, is de 19de-eeuwse bouwkundige eenheid door stadsvernieuwing geheel verloren gegaan. In 1973 bouwde de PTT hier een kantoorgebouw met postsorteercentrum, waarvoor het merendeel van de panden aan de westelijke kant en het Batavierenhofje werden gesloopt. Na het vertrek van de PTT kreeg dit gebouw de naam 'de Batavier’, huisvestte een educatief centrum en functioneerde daarna als kleinschalig bedrijfsverzamelgebouw voor maatschappelijke instellingen. Sinds het begin van 2018 is het gebouw in eigendom van stichting ‘De Verre Bergen’, die het ingrijpend renoveerde en verhuurt aan onder meer milieuorganisatie The Ocean Cleanup. Het kantoorpand ter rechterzijde ervan is verbouwd tot studentenwoningen. De bebouwing aan de oostelijke kant maakte eind jaren 1980 eeuw plaats voor een complex met 29 seniorenwoningen naar ontwerp van architect Herman van Olst (1945-1989). Op nummer 39 rest nog een klassiek appartementengebouw uit 1896, het enige dat herinnert aan het voormalige 19de-eeuwse karakter van de straat.

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]