Nederlands: De zogenaamde hamer van St. Maarten bestaat uit een groenachtige serpentijnsteen die aan de ene kant als hamer, aan de andere kant als bijl is gevormd. De serpentijnsteen is op de dikste plaats doorboord en gestoken op een essen(?)houten steel. Het hamervormige deel van de steen en de steel zijn met zilver omkleed. Een zilveren kroontje bedekt het boveneinde van de steel.

In de zilveren bekleding van de steen is aan weerszijden een vierpas uitgespaard, terwijl langs de contouren van het omhulsel een geprofileerde rand is aangebracht. Bovenop het kroontje bevindt zich een neergeslagen rand van een (oude?) cabochon zetting met daarin een gebarsten plaatje glas danwel bergkristal in wit mastiek. Iets boven het midden van de steel is rondom een zilveren tekstband met Latijnse inscriptie aangebracht: +YDOLA / VANA RV / VNT MAR / TINI / CESA / SECURI / NEMO / DEOS CREDAT / QVI SIC / FVERANT / RVICVRI. De vertaling luidt: 'De ijdele afgodsbeelden storten neer, getroffen door de bijl van Martinus. Laat niemand geloven dat het goden zijn die bestemd waren om zo neer te storten'. De tekst is hier en daar afgewisseld met een decoratief element. Zo bevindt zich een draakje na de lettergreep 'TINI' en het woord 'CESA', terwijl het woord 'NEMO' door twee bloempjes wordt geflankeerd en een vogel de regel met het woord 'DEOS' afsluit. Als achtergrond van de inscriptie is een ruitpatroon aangebracht. Onderzoek met een loep leert dat het fond tussen de letters afwisselend met rood en blauw email was bedekt. Restjes blauw email zijn nog te zien aan het einde van de regels 'VANA RV', 'SECURI' en 'RVICVRI'. Overblijfselen van het rode email zijn zichtbaar aan het einde van de regels 'TINI' en 'FVERANT'. Het zilver van de bekleding vertoont nog resten van verguldsel te weten op de hoger gelegen delen van de tekstband, op het kroontje, alsmede op de geprofileerde randen en de vlakke achterzijde van het omhulsel van de steen. (zie opm.)

De bekleding van de hamerbijl is van gedreven zilver. De tekstband rondom de steel en de geprofileerde randen van de bekleding van de hamerkop zijn erop gesoldeerd. Er zijn geen naden zichtbaar. De gedreven huls is met zilveren spijkertjes aan de houten steel bevestigd. De bekleding van de steen wordt op zijn plaats gehouden door de steel, welke dwars door het omhulsel is gestoken. Het zilveren kroontje, dat eveneens met zilveren spijkertjes aan de houten steel is bevestigd, is waarschijnlijk in twee delen gegoten: over de bolling lijkt horizontaal een soldeernaad te lopen. Voor de band met de inscriptie is vermoedelijk een zilveren kokertje gebruikt, waarin de letters en decoratieve elementen zijn gedreven. De ruimte rond de hoger gelegen delen is opgevuld met email. Voor een betere hechting van het email is in de ondergrond een patroon van kruislingse lijnen gekerfd. De letters en decoratieve elementen zijn verguld.

Van de rand van het bijlvormige gedeelte van de serpentijnsteen zijn enkele kleine splinters afgesprongen. De vlakbedoelde achterzijde van de zilveren bekleding van de steen is enigermate gedeukt en vervormd. Aan de onderzijde, ter hoogte van de steel, ontbreekt een stukje van de geprofileerde omlijsting en is het zilver iets ingescheurd. De bekleding van de steel toont talloze kleine deukjes en is enigszins vervormd. Aan de onderzijde van de steel ontbreekt de afsluiting en is een stukje van het zilver afgebroken. Van de zilveren spijkertjes, waarmee de bekleding van de steel was vastgezet, zijn er twee (afgebroken?) nog in de steel aanwezig. Van de derde is alleen het spijkergat zichtbaar. De bekleding van de steel zit dan ook los.

Het kroontje is enigszins gedeukt en vervormd. De steen van bergkristal of glas is gebarsten. De vergulding is grotendeels afgesleten. Het email is vrijwel geheel verdwenen.