Syrpuć
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1340 |
| Data śmierci |
ok. 1400 |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci |
|
Syrpuć (ur. ok. 1340, zm. ok. 1400[1][2]) – półlegendarny możnowładca wielkolitewski, uważany za księcia na Kiernowie[3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syrpuć był osobą, która nie została wymieniona w żadnych znanych, pisemnych źródłach historycznych, co mogłoby wskazywać, że jego istnienie jest jedynie legendą[3].
Jednakże, ważną informacją dotyczącą Syrpucia jest pewna miejscowość, która wprawdzie już nie istnieje, ale udało się stwierdzić jej lokalizacje na podstawie dokumentów z 1385 roku, dotyczących jednej z rejz krzyżackich. Wyprawa krzyżacka wiodła przez Kiernów, w stronę Wiłkomierza. Tam, nad rzeką Świętą, w odległości dwóch mil od Helwan, a jednej od Wiłkomierza, leżała niegdyś wieś Syrpuciszki (niem. Sirputtendorf). Nazwa tej miejscowości, położonej na terytorium kiernowskim, wzbudziła wśród historyków szczególne zainteresowanie[3]. Po pierwsze ze względu na występowanie w niej imienia jej właściciela – Syrpucia, a po drugie dlatego, że Kiernów i leżące wokół niego terytorium, było prastarym grodem książęcym, stanowiącym aż do 1392 roku siedzibę osobnego księcia kiernowskiego. Stąd też przypuszczenia o książęcym pochodzeniu Syrpucia[3].
Połączenie Syrpucia z Ościkowiczami oznacza również powiązanie go z Sudymontowiczami i Radziwiłłami, którzy mają potwierdzone wspólne pokrewieństwo[4].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Syrpuć urodził się około 1340 roku jako syn Wirszyłły[1]. Z nieznaną z imienia żoną miał dwóch synów, Ościka i Dorgiego[5]. Zmarł około roku 1400[1].
Był wnukiem Lizdejki i prawnukiem Narymunta[4] lub Syrpucia[6].
Genealogia[edytuj | edytuj kod]
Genealogia rodzinna została utworzona na podstawie fragmentu Władysława Semkowicza w Roczniku Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie[7].
Oprócz zawartych w drzewie genealogicznym rodzin wielkolitewskich, Wojciech Kojałowicz wymienia w swych pracach szereg innych rodzin, łącząc je z rodem Krystyna Ościka (tj. Skop, Możejko, Sirewicz, Narbut, Piećko, Sokół, Wojna i in.), jednakże źródła współczesne nie dają żadnego oparcia do genealogicznego powiązania z nim tych rodzin[8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Radziwiłłowie – rodem książęcym [online], Kresy24.pl – Wschodnia Gazeta Codzienna [dostęp 2020-06-23] (pol.).
- ↑ Syrpuć (1340-1400) [online], www.chronologia.pl [dostęp 2020-06-23].
- ↑ a b c d Semkowicz 1921 ↓, s. 43.
- ↑ a b Tradycja o kniaziowskiem pochodzeniu [online].
- ↑ Syrpuć Syrpuciowicz h. Trąby [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-01-02].
- ↑ Semkowicz 1921 ↓, s. 44.
- ↑ Semkowicz 1921 ↓, s. 47.
- ↑ Semkowicz 1921 ↓, s. 46.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Władysław Semkowicz, Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. 1920, t. V, Lwów: Towarzystwo Heraldyczne we Lwowie, 1921, s. 137.