Albrecht Askańczyk

Albrecht (zm. 28 czerwca 1385) – książę Brunszwiku-Lüneburga z dynastii askańskiej.

Był synem Ottona, syna elektora Rudolfa II, i Elżbiety, córki Wilhelma II, księcia Brunszwiku-Lüneburga. Od 1369 po śmierci dziadka chciał objąć (z poparciem cesarza Karola IV Luksemburskiego) jako swoje dziedzictwo Brunszwik-Lüneburg. Rozpoczęła się wówczas długoletnia wojna o sukcesję w Lüneburgu przeciwko innej linii Welfów z Brunszwiku, którym jego dziadek próbował zapewnić po sobie następstwo. Początkowo Albrecht odnosił sukcesy i po śmierci swego konkurenta Magnusie II w 1373 doprowadził do ugody z wdową po nim, Katarzyną z Anhaltu, która uznała jego prawa do tronu w zamian za zapewnienie dziedziczenia po sobie jej synom. Została także jego żoną; małżeństwo było bezpotomne. Walki jednak po pewnym czasie zostały wznowione. W ich trakcie w 1385 zginął Albrecht.

Bibliografia

• Herbert Mundhenke: Albrecht (Albert), Herzog von Sachsen-Wittenberg. W: Neue Deutsche Biographie. T. 1. Berlin: Duncker & Humblot, 1953, s. 173–174. [dostęp 2015-01-20]. (niem.).
• Otto von Heinemann: Albert, Herzog von Sachsen. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 1. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1875, s. 204. [dostęp 2015-01-20]. (niem.).

Linki zewnętrzne

• Otto: Mitregent zu Sachsen-Wittenberg. [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2015-01-20]. (niem.).