Udo (graaf van Lahngouw)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Udo (graaf van Lahngouw) (ca. 830 - na 879) was de zoon van graaf Gebhard van de Lahngouw.

Udo nam in 861 samen met zijn broers deel aan de mislukte opstand van Karloman van Beieren tegen diens vader Lodewijk de Duitser. Daarna vluchtten ze naar hun familielid Adalhard de Seneschalk aan het hof van Lotharius II. Met hem vluchtten ze later naar Karel de Kale. Karel gaf ze verantwoordelijkheden in de verdediging van Neustrië tegen de Vikingen. Dit bracht ze echter ook in conflict met de lokale adel. Uiteindelijk verloren Udo en zijn verwanten in 865 de gunst van Karel, de graafschappen van Udo werden aan Gauzlin van Maine gegeven.

In 876 overleed Lodewijk de Duitser en konden Udo en zijn broers terugkeren naar huis. Ze verplaatsten samen met hun vader in 879 het klooster van St Severus naar Gemünden, waar hun vader intrad als monnik en korte tijd later stierf.

Huwelijk en kinderen[bewerken | brontekst bewerken]

Udo was getrouwd met Judith (geb. ca. 835), de zuster van Koenraad II van Bourgondië, en ze hadden de volgende kinderen:

Externe bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

  • (fr) Hubert Guillotel, «Une autre marche de Neustrie », dans Onomastique et Parenté dans l'Occident médiéval, Prosopographica et genealogica, Oxford, 2000, 310 pagina's, ISBN 1-900934-01-9), pag. 7-13