Ermengarde van Maine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ermengarde van Maine
-1126
Gravin van Maine
Samen met Fulco V van Anjou
Periode 1110-1126
Voorganger Eli I
Opvolger Godfried V van Anjou
Vader Eli I van Maine
Moeder Mathilde van Château-du-Loir

Ermengarde van Maine, ook bekend als Ermengarde de la Flèche, (circa 1096 - 15 januari of 12 oktober 1126) was van 1110 tot aan haar dood gravin van Maine.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Ermengarde was de dochter en erfgename van graaf Eli I van Maine uit diens huwelijk met vrouwe Mathilde van Château-du-Loir. Na de dood van haar vader in 1110 werd ze gravin van Maine en vrouwe van Château-du-Loir.

Een jaar eerder, in 1109, huwde ze met graaf Fulco V van Anjou (1091-1143), waardoor Maine onder de controle kwam van het huis Anjou. Ze kregen volgende kinderen:

Ermengarde van Maine stierf in het jaar 1126. Haar overlijdensdatum wordt betwist: ofwel overleed ze op 15 januari, ofwel op 12 oktober. Na haar dood liet haar echtgenoot Fulco het bestuur van zijn landerijen, ook die van Ermengarde, over aan hun oudste zoon Godfried V en vertrok hij naar Palestina. In 1129 huwde hij er met Melisende, dochter van koning Boudewijn II van Jeruzalem. Na diens dood in 1131 werden Fulco en Melisende koning en koningin van Jeruzalem.

Voorouders[bewerken | brontekst bewerken]

Voorouders van Ermengarde van Maine (1096-1126)
Overgrootouders Lancelin I de Beaugency
(1028-1044)

?
(-)
Herbert I van Maine
(990-1036)

?
(-)
?
(-)

?
(-)
?
(-)

?
(-)
Grootouders Jan van Beaugency
(1136-1189)

Paula van Maine
(-)
Gervais II van Château-du-Loir
(1030-1095)

?
(-)
Ouders Eli I van Maine (1060-1110)

Mathilde van Loir (1055-1099)